#Burma #MESSAGE to #US #commission #International #religious #freedom #condemns #BUDDHISM #PROTECTION #LAW

WHY YOU DON,T CONDEMN MALAYSIA AND SINGAPORE ?? 

MYANMAR BURMA Buddhist Women Interfaith Marriage Law
Singapore and Malaysia both have long-standing restrictions on interfaith marriage between Muslims and people from other religions. The rules require that non-Muslims convert to Islam in order to register their marriage.Singapore has two marital legislations such as Muslim Law Act and Women’s Charter. It bans a marriage between a Muslim and a non-Muslim. A non-Muslim woman is required to attend one-year religious conversion training before becoming a Muslim wife. Official interviewers are obliged to ask a Muslim man whether he is able to guide his bride-to-be on the path of becoming a Muslim wife.–Even in accordance with Burma’s 1954 marriage law, there is no protection on Burmese Buddhist Women who marry with non-Buddhists. Burmese Buddhist Women are the ones who suffered most and lost all their rights since there is no protection by state. They got no legal rights, religious rights nor civil rights whatsoever after Burmese Buddhist Women married with non-Buddhist.

First draft for nationwide ceasefire ready for perusal

FRIDAY, 13 SEPTEMBER 2013 13:22 S.H.A.N.

The joint Karen-Shan technical team and the government established Myanmar Peace Center (MPC) completed the first draft of the Nationwide Ceasefire Accord during a 2-day meeting which ended yesterday, 12 September, according to Sao Yawd Serk, leader of the Restoration Council of Shan State/Shan State Army (RCSS/SSA).

The team is expected to return to the border today.

Though the details of the draft are yet to be made public, he said it included:

• The revised 14 points proposed by the Working Group for Ethnic Coordination (WGEC) and
• The reaffirmation of the 14 state/region level and 19 union level agreements signed since 2011 with 14 armed groups

It is expected to do the rounds among the armed movements as well as the all powerful National Defense and Security Council (NDSC), which is dominated by the Burmese military, for review before the two sides meet again to prepare a second draft.

 

“I already have a lot of things to say, though I haven’t seen the draft,” said Yawdserk. He did not elaborate.

According to the time table proposed by the MPC on 24 August:

• October 2013: Signing of Nationwide Ceasefire Accord
• November 2013-March 2014: Negotiations on Framework for Political Dialogue (“during which the COC will also be negotiated,” according to the MPC)
• April 2014-March 2015: Union Conference

The Nationwide Ceasefire Accord should also have 5 signatories on the government side, instead of 4 as proposed by the WGEC: Not only the President, Upper House Speaker, Lower House Speaker, and the Commander-in-Chief but also the Attorney General.

Among the witnesses, the MPC proposed, there should be national leaders such as Aung San Suu Kyi, Hkun Htun Oo and those from groups such as 8888 Generation Students. Among the world leaders, UN chief Ban Ki-Moon has already assured he would be at the signing ceremony.

Naypyitaw has signed ceasefire with 14 movements:

	Date	Name of movement	Note
1	6 September 2011	United Wa State Army	Non
2	7 September 2011	National Democratic Alliance Army	Non
3	3 November 2011	Democratic Karen Buddhist Army	Non
4	2 December 2011	Restoration Council of Shan State	Non
5	6 January 2012	Chin National Front	UNFC
6	12 January 2012	Karen National Union	UNFC
7	28 January 2012	Shan State Progress Party	UNFC
8	7 February 2012	Karen Peace Council	Non
9	25 February 2012	New Mon State Party	UNFC
10	7 March 2012	Karenni National Progressive Party	UNFC
11	5 April 2012	Arakan Liberation Party	Non
12	9 April 2012	National Socialist Council of Nagaland	Non
13	25 October 2012	PaO National Liberation Organization	UNFC
14	5 August 2013	All Burma Students Democratic Front	Non

UNFC and UNA forms committee to draft federal constitution

CREDIT EMG

The United Nationalities Federal Council (UNFC) and the United Nationalities Alliance (UNA) have jointly formed a committee to draft a federal constitution.

The committee will be led by Lt-Gen Anbanla, the chairman of the UNFC, Kunman Koban, the chairman of Union National League for Democracy (UNLD) (LA), Khun Tun Oo, the chairman of Shan Nationalities League for Democracy and Aye Tha Aung, the chairman of Rakhine League for Democracy.

The leader of drafting the federal constitution is Colonel Khun Okka. The assistant leaders are Sai Nyunt Lwin and Myo Win and Naing Li Khun is the secretary. Internal and external legal advertisers number nine. The federal constitution bill will be compted in drafting by 2013.

The groups have met twice in Thailand from July 29 to 31. Another meeting was held August 1, during which the ethnics and democratic forces agreed to draft a federal constitution.

First point is to establish federal system, the second, not to accept the 2008 Constitution because of going against basic principles of democracy and federation constitution and the third, to allow experts, women and youths to participate in the draft of the federal constitution. A steering committee will be set up to work on this , said Aye Tha Aung.

The drafting of the federal constitution will depend on the constitution bill, which is being drawn up by members of the UNLD who had been abroad for 20 years, members of the NCUB, ethnics and legal experts. The federal constitution will be a principle for the UNFC and the UNA to follow.

If the government and the UNFC meet, the federal constitution will be presented to them. The next thing is that if Panglong-like conference is held, the UNFC and the UNA will put forward the federal constitution draft. The last thing is that if the Constitution Review Committee amends something in the 2008 Constitution, it will be submitted to the parliament, said Aye Tha Aung.

The Joint Committee for Constitutional Review was formed with proportional representatives from political parties in addition to the 25 Defense Service representatives. The review committee will submit a report on its findings to Union Parliament before December 31 this year.

DRAFT KACHINLAND IMMIGRATION LAW FOR GENERAL VISITORS TO KACHINLAND (Federal State Government Only)

SOURCE KACHIN LAND

DRAFT KACHINLAND IMMIGRATION LAW FOR GENERAL VISITORS TO KACHINLAND (Federal State Government Only)

(1). General Visitors (foreign/domestic visitors) to Kachinland must have an Inner Line Permit (ILP).

(2). The Inner Line Permit (ILP) may apply online or Kachinland Government Representative Offices.

(3). General Visitors must disclose their purpose of journey and intended day of their stay. On expired of their stay permit, the visitor must extend their stay permit.

(4). General Visitors will have no land rights and voting rights except business engagement (special rule apply) in partnership with local Kachinland citizen.

(5). The Kachinland Government will deploy the Inner Line check points in every entry/exit port (e.g. Kata, Myitkyina airport) to Kachinland.

Inner Line Permit (ILP)
Who requires ILP.
Domestic/Foreign Tourist who want to enter Kachinland are need to have ILP.

Procedure: 2 copies of Passport size photograph for Myitkyina District
• 3 copies of Passport size photograph for other district
• Free application form
• Dollar ?? (TBA by Kachinland legislative body) for Processing fee

Fees To be Paid:
• Dollar ?? (TBA by Kachinland legislative body)- Application form and renewal/extension fee

Temporary ILP : 15 days at a time which can be extended to another 15 days / one month in exceptional cases.

Normal ILP : 6 months which can be extended for another 6 months.

Brief Explanation on the need of Myoe Zaunt Draft(INTERFAITH MARRIAGE LAW)-BURMESE

အင္းစိန္သံဃာ့ညီလာခံက အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒၾကမ္းဆိုုင္ရာ အႏွစ္ခ်ဳပ္သေဘာထား

မွတ္စုုမွတ္တမ္း၊ ဇြန္ ၃၀၊ ၂၀၁၃

ဇြန္ ၂၇၊ ရန္ကုုန္ျမိဳ့၊ အင္းစိန္သံဃာ့ညီလာခံတြင္ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒၾကမ္းမ်ား အဆိုုတင္သြင္းမႈမ်ားကိုု ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကရာ၊ အဆိုုပါဥပေဒၾကမ္းမ်ားအဆိုုတင္သြင္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အႏွစ္ခ်ဳပ္သေဘာထားမ်ားကုုိ အဆိုုတင္သူသံဃာတိုု႔က တက္ေရာက္သူသံဃာထုုကိုုတင္ျပခဲ့ၾကသည္ကိုု ေတြ႔ရသည္။ အဆိုုပါ ေလ်ာက္ထားလႊာကိုု ေအာက္ပါအတိုုင္း အျပည့္အစုုံ တင္ဆက္လိုုက္ပါသည္။

 

ဥပေဒဆိုင္ရာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေလွ်ာက္ထားလႊာ

            ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ လက္ထပ္ထိမ္းမ်ားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားရွိေသာ္လည္း ထိုဥပေဒအတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္မွုမ်ား ပ်က္ကြက္ေနၾက၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ လူအခြင့္အေရးမ်ား မ်ားစြာဆုံးရွုံးေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ၾကရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာတည္ေသာ အမိန္႔အာဏာကို ထုတ္ျပန္၍ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္ေရးမ်ား အျပည့္အ၀ရရွိႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ရန္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ထပ္ထိမ္းမ်ားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒအႏွစ္ခ်ဳပ္ကို တင္ျပပါသည္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။

            ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သည္ အျခားဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းၿပီး ထိုဘာသာ၏  ထုံးတမ္းအရ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳလွ်င္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္မႈ တရားမ၀င္ေပ၊ တည္ၿမဲခိုင္မာျခင္းမရွိ ဟု စီရင္ထုံး ေဟာင္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။

            1954-ခုႏွစ္ အထူးအက္ဥပေဒသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မိန္းမတို႔ တရား၀င္ထိန္းျမားၿပီး မယားအျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳ၍ အျခားဘာသာ၀င္မယားမ်ားရွိလွ်င္ ျမန္မာဓေလ့ထုံးတမ္းတရားဥပေဒအရ တန္းတူရည္တူ လင့္အေမြကို ဆက္ခံႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ တရား၀င္ မယားၿပိဳင္ျဖစ္ေပ၏။ အထူးအက္ဥပေဒကေပးေသာ အခြင့္ အေရးကို တရားရုံးက ပယ္ႏႈတ္၍ မရ၊ လင္ျဖစ္သူ၏ ေသတမ္းစာျဖင့္ ဖ်က္၍မရ၊ အျပည့္အ၀ ခံစားရမည္သာ ျဖစ္သည္။

 

ဘာသားျခားႏွင့္ ထိမ္းျမားေရး

            ဓမၼသတ္မ်ားကေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာဓေလ့ထုံးတမ္းဥပေဒကေသာ္လည္းေကာင္း ျမန္မာဗုဒၶ ဘာသာတစ္ေယာက္အား အျခားဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ထိမ္းျမားမႈကို ပိတ္ပင္မထားေပ။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ ဘာသာ၀င္မ်ားက အျခားဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မိမိ၏ ဘာသာကို စြန္႔ပစ္ၿပီး ေယာက်ာ္း၏ ဘာသာသို႔ ေျပာင္း၀င္ကာ ဘာသာျခား၏ဥပေဒအရ ထိမ္းျမားမွသာ တရား၀င္မယားျဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႔မျပဳလွ်င္ လင္မယားကြာရွင္းလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ လင္ေသဆုံးသည့္အခါ ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔သည္ အေမြခြဲေ၀ေသာအခါျဖစ္ေစ အေပ်ာ္မယားအျဖစ္ေရာက္၍ သားသမီးမ်ားမွာလည္း တရားမ၀င္ သားသမီးမ်ား ျဖစ္ေနၾကရေလသည္။

            ပုဒ္မ ၂၁။          ။(၁) ဗုဒၵဘာသာ၀င္မိန္းမတစ္ဦးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္သည့္ ေယာက္်ားတစ္ဦး တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ထိမ္းျမားျခင္းကို မွတ္ပုံမတင္ဘဲ ေပါင္းဖက္လွ်က္ရွိလွ်င္၊ ထိုအေၾကာင္းကို ထိုမိန္းမေန ထိုင္ရာ ေဒသတြင္ စီရင္ပိုင္ခြင့္ အာဏာရွိသည့္ မွတ္ပုံတင္အရာရွိထံ၊ ထိုမိန္းမကျဖစ္ေစ၊ ထိုမိန္းမ၏အမိက၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အဘက၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အုပ္ထိန္းသူက ျဖစ္ေစ၊ အျခားေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သူ တစ္ဦးဦးကျဖစ္ ေစ သတင္းေပးႏိုင္သည္။ မွတ္ပုံတင္အရာရွိသည္ သတင္းေပးခ်က္ကို ေရးမွတ္ထားရမည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ေရးမွတ္ထားေစရမည္။ ထို႔ျပင္ ထိုသို႔ေရးမွတ္ထားသည့္ သတင္းေပးခ်က္အားလုံးကို သတင္းေပးသူက လက္မွတ္ထိုးရမည္။

            (၂) ထိုေနာက္ မွတ္ပုံတင္အရာရွိသည္ ထိုဗုဒၶဘာသာ၀င္မိန္းမႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသာ ေယာက္်ားတို႔ကို မိမိခ်ိန္ဆိုသည့္ ေန႕ရက္တြင္ မိမိထံ လာေရာက္ရန္ဆင့္ေခၚရမည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးလုံးက မိမိတို႔၏ ထိမ္းျမားျခင္းကို မွတ္ပုံတင္လိုလွ်င္ မွတ္ပုံတင္အရာရွိသည္ ပုဒ္မ ၁၅ အရ လိုအပ္သည့္အတိုင္း ထိုသူတို႔ကို မိမိက ထိမ္းျမားေပးဘိသကဲ့သို႔ ပုဒ္မ ၁၆ ႏွင့္ ၁၇ တြင္ သတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ရမည္။ အကယ္၍ တစ္ဦးဦးကျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ဦးလုံးကျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔၏ ထိမ္းျမားျခင္းကို မွတ္ပုံမတင္လိုလွ်င္၊ သို႔တည္း မဟုတ္ မလာေရာက္လွ်င္ မွတ္ပုံတင္အရာရွိသည္ ပုဒ္မ ၁၁ တြင္ ရည္ညႊန္းထားသည့္ စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာရ တရားရုံးသို႔ ေရးမွတ္ထားသည့္ သတင္းေပးခ်က္ႏွင့္တကြ အစီရင္ခံစာ ေပးပို႔ရမည္။

            (၃) အျခားတည္ဆဲ တရားဥပေဒမ်ားတြင္ မည္သို႔ပင္ပါေစကာမူ ထိုတရားရုံးသည္ အစီရင္ခံစာ ရရွိေသာအခါ ထိုအမႈသည္ နည္းလမ္းတက်စြဲဆိုသည့္ တရားမမႈ ျဖစ္ဘိသကဲ့သို႔ ပုဒ္မ ခြဲ (၄) တြင္ ေဖၚျပထား သည့္ ႏွစ္ဘက္အမႈသည္မ်ားကို၄င္း၊ ထိုသူတို႔ တင္ျပသည့္ သက္ေသခံခ်က္ကို၄င္း၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းအားျဖင့္ စစ္ေဆးၾကားနာၿပီးေနာက္၊ ထိုမိန္းမႏွင့္ ထိုေယာက်ာ္းတို႔သည္ ပုဒ္မ ၂၀၊ ပုဒ္မခြဲ (၁)၏ အဓိပၸါယ္အရ လင္မယား ဟုတ္ မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္ရမည့္ျပင္၊ ဆုံးျဖတ္သည့္အတိုင္း အမိန္႔ခ်မွတ္ရမည္။ တရားရုံးသည္ စရိတ္ ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ မိမိသင့္ေတာ္သည္ ထင္ျမင္သည့္အမိန္႔ကို ခ်မွတ္ႏိုင္သည္။

 

1954-ခုႏွစ္၊ ဗုဒၶဘာသာမိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒ

            အထက္တြင္ ျပဆိုသည့္အတိုင္း ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမန္မာဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒမ်ားက အခ်ဳပ္အခ်ယ္မရွိ လြတ္လတ္စြာေပးထားေသာ္လည္း ဘာသာျခားမ်ား၏ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားမွာ တင္းၾကပ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဓမၼသတ္မ်ားကေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားက ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ဘာသာျခားမ်ားႏွင့္ ထိမ္းျမားမႈကို တားျမစ္မထားေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသည္ ဘာသာျခားေယာက်ာ္းမ်ားႏွင့္ ထိမ္းျမားရေသာအခါ တရား၀င္မယားျဖစ္ေျမာက္ရန္ မိမိတို႔၏ ကိုးကြယ္ရင္း ဗုဒၶဘာသာကို စြန္႔လႊတ္၍ ဘာသာျခား၏ ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းရၿပီး သားသမီးမ်ားမွာလည္း ဖခင္၏ ဘာသာ၀င္သူမ်ားျဖစ္ၾကရသည္။

            ထို႔ေၾကာင့္ ဘာသာျခားမ်ားႏွင့္ ထိမ္းျမားၾကရသည့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ သားသမီးမ်ား၏ နစ္နာမႈမ်ားကို ကာကြယ္ရန္အတြက္ 1939-ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အက္ဥပေဒအမွတ္ ၂၄ အရ (ဗုဒၶဘာသာ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈဥပေဒ)ကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ျပ႒ာန္းခဲ့သည္။ ထိုအက္ ဥပေဒမွာ 1940-ခုႏွစ္ ဧၿပီလ တစ္ရက္ေန႔မွ စတင္အတည္ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးေၾကာင့္ လူသိနည္းၿပီး အက်ိဳးမရွိခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ 1954-ခုႏွစ္တြင္ ယင္းအက္ဥပေဒကို ရုတ္သိမ္းၿပီး (1954-ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာမိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈဥပေဒ) ကို (1954-ခုႏွစ္၊ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၂) ျဖင့္ ျပ႒ာန္းအတည္ ျပဳခဲ့သည္။ ဤဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ အျခားတည္ဆဲ ဥပေဒမ်ား၊ ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာ ရွိေသာ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားႏွင့္ မည္သို႔ပင္ ဆန္႔က်င္ေစကာမူ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမႏွင့္ ထိုမိန္းမ၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသာ လင္ေယာက္်ားတိုင္းအေပၚ၌  အာဏာသက္ေရာက္ရမည္ဟု ပုဒ္မ ၄ တြင္ ျပဆိုထားသည္။

            ပုဒ္မ ၃ အရ ရြာသူႀကီးအားလုံးသည္ ဤအက္ဥပေဒအရ မွတ္ပုံတင္အရာရွိမ်ားျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ မိမိသင့္ေတာ္သည္ ထင္ျမင္ရေသာပုဂၢိဳလ္လ္ကို ရြာသူႀကီးမရွိေသာေဒသတြင္ မွတ္ပုံတင္ အရာရွိအျဖစ္ ခန္႔ထားႏိုင္သည္။

            ပုဒ္မ ၄ သည္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ ပုဒ္မတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုပုဒ္မအရ (အျခားတည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တရားဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာရွိေသာ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားတြင္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ မည္သို႔ပင္ ဆန္႔က်င္လွ်က္ရွိေစကာမူ  ဤအက္ဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မိန္းမႏွင့္ ထိုမိန္းမ၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသာ လင္ေယာက်ာ္းတိုင္းအေပၚ၌ အာဏာသက္ေရာက္သည္။

            ပုဒ္မ ၂၅ တြင္ ျခြင္းခ်က္ပါရွိသည္မွာ – အကယ္၍ ဘာသာျခားေယာက္်ားျဖစ္သူသည္ မိမိ၏မယားကို ဘာသာေရးေၾကာင့္ ကြာရွင္းလိုလွ်င္ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ရက္စက္ သည့္ အျပဳအမူအားျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်င္ျဖစ္ေစ –

            (က) ထိုေယာက္်ားသည္ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းမ်ားမွ မိမိရထိုက္ေသာ အစုကို စြန္႔ရမည္။ ထို႔အျပင္ ထိုမိန္းမ                               မ်ားအား ေလွ်ာ္ေၾကးေပးရမည္။

            (ခ) မိန္းမသည္ သားသမီးအားလုံးကို ထိန္းသိမ္းခြင့္ရွိရမည္။

            (ဂ) ထိုသူသည္ အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ကေလးမ်ားအတြက္ ကေလးစရိတ္ေပးရမည္။

            အထက္ေဖၚျပထားေသာ ဥပေဒမ်ားကို ကုိးကား၍ ၿခဳံငုံသုံးသပ္ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ၁၉၅၄-ခုႏွစ္တြင္ ျပ႒ာန္းခဲ့ေသာ ဥပေဒမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ား၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ၾကည့္ရွု ေစာင့္ေရွာက္ရန္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ား ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾက၍ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား မ်ားစြာဆုံးရွုံးေနသည္ကို ေလ့လာသိရွိရပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ၾကေသာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္ ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာတည္ေသာ အမိန္႔အာဏာကို ထုတ္ျပန္၍ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္ေရးမ်ား မဆုံးရွုံးေစရန္ႏွင့္ အမ်ိုး ဘာသာ သာသနာကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အင္းစိန္သံဃာ့ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္လာၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ား၏ သေဘာဆႏၵကို အႀကံျပဳတင္ျပ အပ္ပါသည္ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တို႔ဘုရား။

FIRST DRAFT

View this document on Scribd

http://moemaka.blogspot.de/2013/06/insein-monks-conference-brief.html?spref=fb

Buddhist Women Interfaith Marriage Law is Necessary to Protect the Burmese Buddhist Women’s Rights

YOU AGAINST INTERFAITH MARRIAGE LAW? BUT THIS LAW WILL  PROTECT WOMEN TO LOOSE ALL CIVIL RIGHTS AFTER CONVERTING TO ISLAM

democracy for burma

Burmese Buddhist Women Interfaith Marriage Law is Necessary to Protect the Burmese Buddhist Women’s Rights
We have just read the draft Burmese Buddhist Marriage Law proposed by Buddhist Monks and we totally understand why religious leaders are taking the lead proposing such law in Burma. We also understand that the proposed draft law is referring and referencing a lot on Singapore’s marriage law and we also realize that no-one make any noise about Singaporeans’ law.
Even in accordance with Burma’s 1954 marriage law, there is no protection on Burmese Buddhist Women who marry with non-Buddhists. Burmese Buddhist Women are the ones who suffered most and lost all their rights since there is no protection by state. They got no legal rights, religious rights nor civil rights whatsoever after Burmese Buddhist Women married with non-Buddhist.
We believe it could be the driving force behind Why Burmese Buddhist Monks Are Proposing To…

View original post 702 more words