#รายชื่อ จนท.ตร.ได้รับบาดเจ็บจำนวน #3 นาย #ดังนี้ #พร่อน อ.เมือง จว.#ยะลา

เมื่อ ๓๐ ต.ค.๕๘,๐๘๓๐ ฉก.ทพ.๔๙ ร่วมกับสภ.ศรีสาคร,อ.ศรีสาคร ชุดวิทยาการ จว.น.ธ.และชุด EOD พิสูจน์ทราบฐานปฏิบัติการในพื้นที่ บ.จือกอ ม.๓ ต.ศรีบรรพต อ.ศรีสาคร จว.น.ธ. ได้ตรวจพบฐานปฏิบัติการ จำนวน ๑ แห่ง ประกอบด้วย กระท่อม ๘ หลัง (ที่พัก ๖ หลัง ครัว ๑ หลัง ที่ละหมาด ๑ หลัง) ที่อาบน้ำ ๒ แห่ง ส้วม ๑ แห่ง พร้อมสิ่งของและอุปกรณ์จำนวนมาก จากสภาพโดยทั่วไปใช้งานมาไม่น้อยกว่า ๖ เดือน หากมีรายละเอียดเพิ่มเติมจะรายงานให้ทราบต่อไป
Cr. : สมรภูมิเดิมพันชีวิต
narapeace เพจที่ไม่ใช่แค่ร่วมให้กำลังใจเจ้าหน้าที่และเพื่อนๆในพื้นที่ จชต แต่เราร่วมลงพื้นที่ไปพร้อมๆกันและมีส่วนร่วมจากแนวหลังสู่พื้นที่เพื่อแก้ปัญหาในพื้นที่ได้ กับแฟนเพจที่มีสาระ เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจทาง http://www.facebook.com/narapeace. แล้วกด ถูกใจ ในแฟนเพจเพื่อติดตามกันนะครับ

ทหาร ตำรวจ และฝ่ายปกครอง ตรวจสอบเหตุคนร้ายลอบวางระเบิดเสาไฟฟ้า ต.อัยเยอร์เวง อ.เบตง จ.ยะลา พบลูกระเบิดแสวงเครื่องอีก 2 ลูก ตชด. เข้าเก็บกู้ คาดกลุ่มเดียวกับลอบบึม 14 จุด หวังให้ไฟดับทั้งเบตง
เมื่อวันที่ 30 ต.ค. 58 เจ้าหน้าที่ทหารพราน จากกรมทหารพรานที่ 33 เข้าร่วมปฎิบัติการด้านความมั่นคง พร้อมกับชุดปฎิบัติการ ของ พ.ต.ท.สำราญ มากจันทร์ สวญ.สภ.อัยเยอร์เวง อ.เบตง จ.ยะลา พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจ ฝ่ายปกครอง เข้าตรวจสอบเหตุคนร้ายลอบวางระเบิดเสาไฟฟ้าริมถนนสาย 410 ยะลา-เบตง บริเวณบ้าน กม. 40 หมู่ 6 ต.อัยเยอร์เวง อ.เบตง เมื่อคืนที่ผ่านมา พบเสาไฟฟ้าถูกแรงระเบิดหักโค่นไป 1 ต้น และยังพบว่าเสาไฟฟ้าอีก 2 ต้น มีลูกระเบิดผูกติดไว้ จึงประสาน พ.ต.ต.สุเทพ ชูแก้ว ผบ.ร้อย ตชด.445 นำเจ้าหน้าที่ชุดเก็บกู้วัตถุระเบิดเข้าสนับสนุนทำการเก็บกู้ระเบิดทั้ง 2 ลูก เจ้าหน้าที่ชุดเก็บกู้วัตถุระเบิดใช้เวลาประมาณ 2 ชม. จึงสามารถเก็บกู้วัตถุระเบิดไว้ได้ และนำไปทำลาย

“Rohingya” #Bengali #Muslims will #not be #able to #vote in #Myanmar’s #referendum

“Rohingya” Bengali  Muslims will not be able to vote in Myanmar’s referendum after President Thein Sein withdrew temporary voting rights following protests.

Hundreds of people demonstrated in Yangon Myanmar’s biggest city on Wednesday to protest a government decision to allow people without full citizenship including members of the Bengail,”Rohingya”  minority to vote in an upcoming constitutional referendum.

Most Muslim Bengali “Rohingya” are not citizens and prejudice against them is high in the predominantly Buddhist nation.The temporary identification cards popularly called ‘white cards’ were created by the former military regime for the 2010 elections in which it relinquished power to a nominally civilian government though under heavy army influence. An army-backed political party won seats in areas with sizable numbers of white card holders.’White card holders are not citizens and those who are non-citizens don’t have the right to vote in other countries. This is just a ploy by politicians to win votes’ said Buddhist monk Shin Thumana.

#BURMA #MYANMAR #ABSDF #North #Commemorates #26th #Anniversary of #88th #Uprising

All Burma Students’ Democratic Front (ABSDF)’s northern bureau on Friday commemorates 26th anniversary of 1988’s student-led uprising, also known as 8888 or 88th uprising, at its headquarters Janghtung Lahkum Bum located near Laiza.

Yebaw La Seng, commander of ABSDF’s northern bureau, said in a welcoming message that 88th uprising is a historic event that changed the course of Burma’s history. People of all backgrounds joined pro-democracy rallies throughout Burma during the uprising. “We still haven’t reached our goals, we need to keep working towards our goals”, added La Seng.

On behalf of Kachin Independence Organization (KIO), Col. Maran Zau Tawng said in a message that as ABSDF was born out of 88th uprising and from ordinary public, student warriors have fought bravely alongside ethnic armed groups in battles against Tatmadaw. He also said, “We should never forget 88th spirit to continue the struggles.”

In a statement read out by Yebaw Aung Swe Oo, ABSDF’s Chairman Than Ge said many lives have been lost over the years. “Their service and sacrifices will not be forgotten, the struggles will continue,” said Than Ge. Thousands of innocent civilians and students were killed by government soldiers during 88th uprising.

Arakan Army also sent a letter to ABSDF troops promising that it will continue to fight alongside ABSDF to achieve equal rights and a democratic federal union in Burma.

ABSDF was founded on Nov 1, 1988 by students who fled to border areas after the 88th uprising in Burma. Its objectives are to liberate the peoples of Burma from military dictatorship, to achieve democracy and human rights, to attain internal peace, and to build a federal union in Burma. CR. KNL NEWS

#MYANMAR #BURMA #RCSS #STATEMENT #International #Day #Against #Drug #Abuse

Statement On International Day Against Drug Abuse and Illicit Trafficking 26 June 2014

USDP leader:elections were held last November, because overt transfer of power to his party “would have looked unseemly

THURSDAY, 05 MAY 2011 12:35 S.H.A.N.

The military proxy party’s effective leader U Aung Thaung told a gathering of party members in Lashio yesterday that elections were held last November, because overt transfer of power to his party “would have looked unseemly”, according to sources close to the party.

U Aung Thaung (Photo: moi1blogmyanmar.blogspot.com)

U Aung Thaung, who is known to be an intimate of retired junta leader Senior Gen Than Shwe, was also said to have claimed, “All the three sovereign powers: legislative, executive and judicial, have been vested in the (Union Solidarity and Development) Party.”

He promised that “since we have learned the strengths and weaknesses of each township, the USDP will be a runaway winner in the next elections (in 2015).”

Speaking on Aung San Suu Kyi, who was released on 13 November, following a 7 year house arrest, he said she had been allowed to engage only in activities “that will not damage us”.

U Aung Thaung, accompanied by former Northern Region Command Commander Maj Gen Maung Maung Swe, is leaving for Muse and Namkham an the Sino-Burma border today.

The USDP, formed out of the Union Solidarity and Development Association (USDP), supposedly a Civil Society Organization founded by the ruling military junta in 1993, is headed by ex-General Thein Sein, who was elected as President in March. Since then, the party’s day to day affairs have been reportedly handled by regime stalwarts such as Aung Thaung and Htay Oo.

Alliance of Armed Ethnic Groups Reorganizing Structure

View this document on Scribd

သမုိငးေ္ျခရာရွငေ္လးေတြ ေလ်ာက္တဲ့လမး္-K Times

“ႏိုင္ငံေရး” လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ လူေတြက ေတာခိုေနတဲ့ သူပုန္ေတြကို ေျပးျမင္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီအေျခအေနဟာ ကရင္နီျပည္မွာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနပါလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ မွားမယ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါ။ အဲဒီစကားလံုးေတြ သံုးမိရင္ သူပုန္နဲ႔ ပတ္သက္တယ္ ဆိုၿပီး ညွင္းဆဲသတ္ျဖတ္ခံရတတ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရဟာ အဲဒီစကားလံုး တစ္လံုးနဲ႔ ျပည္သူလူထုတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။

အထူးသျဖင့္ တစ္ေခတ္ၿပီးတစ္ေခတ္ တက္လာၾကတဲ့ လူငယ္ေလးေတြဟာ မိမိကိုယ္ကို အလွအပေတြ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး ဆင္ယင္ၾကသလို မိမိႏိုင္ငံ၊ မိမိရပ္ရြာနဲ႔ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းတို႔ကိုလည္း တစ္ေခတ္ၿပီးတစ္ေခတ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုၾကတယ္။

မိမိတိုင္းျပည္ဟာ တျခားေသာ ဒီမိုကေရစီ လူ႔ေဘာင္သစ္ အသိုင္းအဝိုင္းထဲသို႔ ေရာက္လာရေလေအာင္ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ တဖက္တလမ္းကေနၿပီး ႀကိဳးပန္းအားထုတ္မႈေတြနဲ႔ အားတက္မာန္တက္ ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္တတ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ ေရွ႕မွာ တားဆီးၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြက တပုံတပင္ႀကီးပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေတြဟာ ေနာက္မဆုတ္ၾကပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လမ္းဟာ လမ္းမွား မဟုတ္လို႔ပါဘဲ။

ဆြဲေစ့ခံရျခင္း

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ လူထုဆႏၵခံယူပြဲဟာ စစ္တပ္ကေန တဖက္သတ္ ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး တရားမွ်တမႈ မရွိတဲ့အတြက္ ကရင္နီလူငယ္မ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကတဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို စစ္တပ္မွ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒါဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈတို႔မွာ ပါဝင္တဲ့ လူငယ္မ်ားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္တဲ့အျပင္ လူမႈကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္း၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပညာေပး အစီအစဥ္တို႔မွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္အလုပ္ေကြၽးျပဳေနၾကတဲ့ လူငယ္တို႔ကိုလည္း ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၃ ရက္မွ ၁၅ ရက္အတြင္း ကရင္နီ လူမႈကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမွာ အလုပ္ေကြၽးျပဳခဲ့ဖူးသူ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ကရင္နီလူငယ္ ႏွစ္ဦးကို လြိဳင္ေကာ္ အေျခစိုက္ ေဒသကြပ္ကဲေရး စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ပါတယ္။

“သူတို႔ကို ပုဒ္မွ ၁၇/၁ နဲ႔ စြပ္စြဲၿပီး ဖမ္းထားတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ လြတ္မလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေထာင္ဒါဏ္ခ်မွတ္မလဲဆိုတာ မသိရေသးပါဘူး” လို႔ ကရင္နီျပည္ထဲေရးဌာနမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဗားမားႏိုင္က ေျပာပါတယ္။ အဲဒီလူငယ္ ႏွစ္ဦးကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ႏိုင္ဖို႔ ကရင္နီအပစ္ရပ္အဖြဲ႔ရဲ့ ကူညီမႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တာပါ။

“ဒီဘက္ (နယ္စပ္ရွိ ကရင္နီလူမႈ အသိုင္းအဝိုင္း)က လူေတြနဲ႔ တြဲၿပီး အလုပ္အေကြၽး ျပဳတဲ့ သူေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္အေကြၽးျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ သူေတြ မွန္သမွ် သူတို႔ (အပစ္ရပ္အဖြဲ႔)က ခြၽန္ေပးရတယ္။ ဒကစတို႔ ေထာက္လွန္းေရးတို႔ကို သတင္းေပးရတယ္။ ဒါမွ သူတို႔ ရိကၡာေတြ၊ ေငြေတြ၊ သူမ်က္ႏွာ ရတာေပါ့။ တကယ္လို႔ သူက အဲလိုမလုပ္ႏိုင္ရင္ စစ္တပ္ကလည္း သူတို႔ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ အလုပ္မလုပ္ဘူး ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္မႈမ်ိဳးကို ခံရတာေပါ့” လို႔ ဗားမားႏိုင္က ေျပာပါတယ္။

ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္ ခ်မွတ္ခံရျခင္း

ၿပီးခဲ့တဲ့၂ဝဝ၈ ေမလမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒမူၾကမ္း အတည္ျပဳေရး လူထုဆႏၵခံယူပဲြကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ လူငယ္မ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကတဲ့ ကရင္နီ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ ခြန္းဘီးဒူ (ေခၚ) လြီးဇီၿငိမ္၊ ေကေကာရီယိုနဲ႔ ဒီးဒီတို႔ကို စြဲခ်က္တင္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၃၇ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။

အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ ေကေကာရီယိုဟာ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ တရားဥပေဒဆိုင္ရာ ပညာရပ္မ်ားကို ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တစ္ေနရာမွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ကရင္နီလူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေက်ာင္း SDC မွာ သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ကရင္နီျပည္တြင္းမွာ အဲဒီလိုဘာသာရပ္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလ့လာခြင့္ မရွိတဲ့အတြက္ နယ္စပ္မွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ SDC ေက်ာင္းကဲ့သို႔ ဆယ္တန္းလြန္ေက်ာင္းတို႔မွာ လူငယ္ေတြ ထိုးေဖာက္ၿပီး ေလ့လာၾကရပါတယ္။

အခု ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္းမွာ ၈ ႀကိမ္ေျမာက္ SDC ေက်ာင္းဆင္းပြဲ အခန္းအနားတစ္ရပ္ က်င္းပပါတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတို႔အတြက္ ဒု-ေက်ာင္းအုပ္တစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ ဆရာ ရီရယ္ဝင္းက မိန္႔ခြန္းအမွာစကား ေျပာၾကားရာမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ဘာသာရပ္ေတြနဲ႔ မိမိလူမႈအသိုင္းအဝိုင္းထဲ ျပန္လည္အလုပ္ေကြၽးျပဳရာမွာ ေကေကာရီယိုတို႔လို ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြရဲ့ ရင္ဆိုင္ႀကံဳတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခုလို ရွင္းျပသြားပါတယ္။

ယခု ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ၈ ႀကိမ္ေျမာက္ ကရင္နီလူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေက်ာင္း (ဓါတ္ပုံ-ေကတီ)

“ဒီကေန ့ အပါအဝင္ဆိုလို ့ရိွရင္ (၁၄၉) ေယာက္ ရွိသြားၿပီေပါ့ေနာ္။ ဆိုေတာ့ ဒီလူဦးေရကို က်ေနာ့္ ၾကည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မေန႔က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြအထိ ဆိုလို႔ရိွရင္ က်ေနာ္တို႔ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ျပန္ၿပီး အလုပ္အေကြၽး ျပဳႏိုင္တာက (၇၅) ေယာက္ကို က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီျပည္တြင္းကို လႈပ္ရွားေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြက ၁၃ ေယာက္၊ ၁၅ ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ေယာက္ (xxxx) ကေတာ့ ကံမေကာင္းစြာနဲ ့အဲမွာ အသက္ေပးခဲ့ရတာေပါ့ေနာ္။ တေယာက္ (ေကေကာရီယို) ကေတာ့ ေထာင္တြင္း ၃၇ နစ္ က်က်န္ခဲ့ရတာေပါ့ေနာ္။ အဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အေရး ေနာက္ၿပီးမွ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ေရး ဆိုတဲ့ အေနနဲ႔ သူက campaign (စည္းရုံးလႈံ႔ေဆာ္ေရး) သြားလုပ္တယ္ေနာ္။ campaign ဟို lobby သြားလုပ္ရင္းနဲ႔ အဲမွာ ေထာင္က်ခံရတာ ရိွပါတယ္။”

Ethnic Struggles Are Central To Burma’s Future – Analysis by David I.Steinberg

27.April 2011

For the past 20 years, foreign interest in Burma, or Myanmar, has been understandably concentrated on the problems of democracy and human rights. Although this is of continuing concern, the central, unresolved issue facing the state since independence in 1948 has been finding the solution to the problem of governance of this profoundly multi-cultural society.

Through several political incarnations, each government—civilian and military, socialist and capitalist—has designated the country as the “Union” of Burma or Myanmar. Yet, the concept of union is fragile and often violently contested.

About two-thirds of the country’s population is ethnic Burman (or Bamar). The remaining third comprises seven major indigenous ethnic minorities, also called ethnic “nationalities”—Shan, Karen, Rakhine, Mon, Kachin, Chin and Kayah—and more than 100 other recognized “ethnicities,” many of whom are linguistic or dialect groups.

Generally, the country’s central and upper plains are predominantly populated by ethnic Burmans, with the minority areas concentrated in the steep, rugged highlands near the country’s borders. For generations, this difficult terrain has been the battleground of attempted armed rebellions by minority groups.

While the establishment this year of legislatures, or hluttaws, in minority areas (albeit with 25 percent of their seats reserved for active duty military) might seem a step toward increasing minority groups’ authority, three unresolved issues will likely cause continuation of majority-minority tension. These are:

1. The minorities’ belief in their rights;

2. The attitudes of the Burman authorities and lack of national socio-economic and political mobility; and

3. The dilemma of the minority armies that remain in place, refusing either to disarm or to join the centrally controlled Border Guard Forces.

Burma

How much authority the new local legislatures will have is unclear, but it is likely to be less than what minority groups hoped for. While the importance of more local authority has grown over time, reflecting the rise of educational standards, nationalism, and identity, the calls for various forms of federalism, which could grant genuine authority to minority areas, remain unanswered and unfulfilled.

All avenues of social mobility and advancement are under military control. Political power, higher education, civil society, the sangha (monkhood), and the economy are dominated by the central military, or tatmadaw, which remains the most direct route to social mobility and authority. For a national ethos to prevail and be accepted, these avenues must be seen to be reasonably open to all ethnicities and religions. They currently are not; the upper levels of the military are virtually all Burman.

View on 2010 Government by 11 Activist Groups Coalition Inside Burma- Eng/Bur

View this document on Scribd

View this document on Scribd

President Thein Sein has formed the President’s Advisory Council with (9) members-engl

View this document on Scribd