March 28, 2015 – democracy for burma

21 แรงงานไทย จากอัมบน จะได้กลับเมืองไทย

เราท่าน ทุกคนอยู่ไกลแค่ไหน ไม่หนีพ้นอ้อมกอดแห่งรักแห่งครอบครัว

credit Sompong Srakaew LPN

“อ้อมกอดที่คุ้นเคย กับความรักของครอบครัว”
บทสนทนาของแม่ และน้องสาว(มารอรับลูกชาย) กับผม
ผม :: สวัสดีครับ แม่มาจั่งใด๋ เดินทางเมื้อยบ่
แม่ :: บ่ลูก แม่บ่เมื่อยดอก ลูกสาวไปฮับแม่มาแต่บ้าน
ผม :: พากันเดินทางมาจั่งใด๋กันล่ะแม่
ลูกสาว :: พอดีได้รับโทสับกับพี่โก้ บอกว่าให้หนูโทรหาพี่ไก่ มาฮับอ้ายชาย หนูก็ดีใจหลายขับรถมาแต่สุราษฯ ขึ้นมาฮับเอาแม่อยู่กาสินฯ แล้วกะขับรถมากันจ๊ะ
ผม :: บร๊ะ คือได้ขับมาแต่สุราษฯพู้นครับ
ลูกสาว :: อ้อ หนูเฮ็ดงานอยู่พู้นจ้า
ผม :: ดีดีครับ สิพอหน้าอ้ายแล้วล่ะ จักหน่อยเด้อครับ เครื่องลงแล้วล่ะ เดี่ยวก้อออกมาครับ
แม่ :: คือช้าแท้ลูก เพินสิพาออกมาตอนใด๋ล่ะลูก แม่บ่ได้เห็นหน้ามันหลายปีแล้ว แม่คึดฮอดมัน(ตาเริ่มแดง เริ่มเป็นประกาย)
ผม :: แกไปตั้งแต่ปีใด๋แม่จำได้บ่ครับ
แม่ :: มันก็มาเฮ็ดงานโดนแล้วล่ะลูก แต่มันก้อสิโทรหาแม่ หาน้องอยู่ กับบ้านหาแม่อยู่ แต่บาดนี้มันเสียไปเลย แม่ก็เป็นห่วง แห่งรู้ว่าไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง แม่ล่ะคึดหลาย คึดนำลูก แม่นบ่ได้เห็นหน้าลูก คั้นได้ยินเสียงก้อยังว่าอยู่เด้ อันนี้บ่มีเลย
ลูกสาว :: เฒ่าแม่เราคึดฮอดอ้าย พอรู้ว่าสิกลับมาแฮงดีใจหลาย ว่างนั่งรถมานั้น พากินข้าวก้อบ่กิน ฟ้าว ฟ้าวหลายอยากมาเห็นหน้าลูกชาย
ผม :: ดีใจนำหลายๆครับแม่ อีกหน่อยเดี่ยวแม่
………………………………………………………………………………………………………….
“ครอบครัวกับการพลัดพราก และการกลับคืนสู่ครอบครัวอีกครั้ง” ภายใต้ความปิติ ยินดี ของแม่และน้องสาวที่มารอกับลูก หรือพี่ชายของตน กับสู่แผ่นดินมาตุภูมิ อารมณ์และความรู้สึกของบุคคลทั้งสาม คงมิอาจมีใครจะประเมินค่าได้ วันนี้เป็นวันที่ใครหลายๆ ท่านคงยินดีกับครอบครัวของลูกเรือประมงบุคคลนี้ และเพื่อนร่วมชะตากรรมอีก ๒๐ ท่าน ขอต้อนรับกลับบ้าน กลับสู่อ้อมกอดที่คุ้นเคย กับความรักของครอบครัวอีกครั้ง แม้จะกลับมาด้วยน้ำตา แต่ผมเชื่อว่าเป็นน้ำตาแห่งความสุข ที่ทุกคนเฝ้ารอคอยครับ