ABSDF ေက်ာင္းသူ ရဲေမေဟာင္း နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ရဲ႕ ေျမာက္ပိုင္းခရီး(၂၂)
update
မသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
ဇန္န၀ါရီလ ၁၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
KIA တပ္ထဲမွာ ရဲေမအျဖစ္နဲ႕ ေနတုန္း တညမွာ ျဖဳန္းခနဲ က်မ အိပ္မက္ မက္တယ္။
က်မ အိပ္မက္ထဲမွာ မခ်ိဳကို ေတြ႕တယ္။ သူ ငိုေနတယ္၊ ငိုေနတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ကိုၾကီး…ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ လို႕ သိရတဲ႕ သူ တေယာက္ကိုလည္း ေတြ႕လိုက္တယ္။
မခ်ိဳနဲ႕ ကိုၾကီး အသတ္ခံရၿပီး ေသၿပီလို႕ သိလိုက္ေတာ႕ က်မ လန္႕သြားတယ္။ အိပ္မက္ပဲလို႕ သိၿပီး လန္႕နိုးလာေတာ႕ အိပ္ရာကေန ၀ုန္းကနဲ ထလိုက္မိတာ။ ရဲေမ တေယာက္က မငယ္ ဘာျဖစ္တာလဲလို႕ ေမးတယ္။ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး အိမ္မက္ မက္တာလို႕ က်မ ေျပာလိုက္ေပမဲ႕ ရင္ခုန္ မေျပေသးဘူး။
ေၾကာက္တာေရာ…။ စိတ္ထိ ခိုက္တာေရ…။ က်မ ျပန္မအိပ္ႏိုင္ေတာ႕ဘူး။ အဲဒီညမွာ စၿပီး က်မ သတိရသြားတယ္။ ကိုၾကီး က်မကို မွာခဲ႕တယ္ေလ။ သမိုင္းမွန္ကို ေဖာ္ေပးဖို႕ အျဖစ္မွန္ေတြကို ျပည္သူကို အသိေပးဖို႕ ၿပီးေတာ႕ သမိုင္းမွန္ကို ေဖာ္ေပးပါလို႕ က်မကို ေရေသာက္ရင္းနဲ႕ လာလာ မွာခဲ႕တဲ႕ ကိုၾကီးကို က်မ မွတ္မိလာတယ္။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ အဲလို မွာေတာ႕ က်မ စိတ္ထဲမွာ က်မကိုယ္တိုင္လည္း ဘယ္ေန႕ အသတ္ခံရမလဲ ဆိုတာကို မသိတဲ႕ အေျခအေနျဖစ္ေနခဲ႕တယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူ က်မကို ေသခ်ာ မွာခဲ႕တယ္။
အဲဒါကို က်မ KIA မွာ ရဲေမအျဖစ္ေရာက္ေတာ႕မွ ျပန္သတိရမိတယ္။ ဒါေပမဲ႕သိတဲ႕အတိုင္းပဲ က်မအေနနဲ႕ ဘာမွ ျပန္လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ေက်ာင္းသားတပ္မွာ က်န္ခဲ႕တဲ႕ကိုရဲတို႕ အတြက္လည္း က်မ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္တဲ႕ အေျခအေနေပါ႕ေနာ္။ စိတ္ဆင္းရဲ ရတယ္။ စိတ္ထိခိုက္ရတယ္။ သမိုင္းမွန္ကိုေတာ႕ ေပၚေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ႕ က်မက KIA မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္ကို အကိုေတာ္စပ္သူပီစိုင္းထြန္း ဆီသြားဘို႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေျပာျပခဲ႕တယ္။
က်မအေနနဲ႕ KIA တပ္မေတာ္မွာ ဆက္လက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္လိုေပမဲ့ က်မအတြက္မေနသင့္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ ရွိလာၿပီေလ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္က ပီထြန္းဆီအေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ပါေဂ်ာင္ေဒသ KIA တပ္ကို က်မရဲ႕ အကို ေတာ္တဲ႕ ပီထြန္း ေရာက္လာတယ္ ။ ဒါေပမဲ႕ သူက ၂ ရက္ခန္႕ပဲ ေနခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမွာ…
View original post 1,401 more words
democracy for burma 